Eylül tatilcileri için unutulmayacak bir mekân; Marmaris Orhaniye İncir. Okaliptus ağaçları arasında, gözlerden uzak, denizin dibinde ve bir lezzet şöleninde gerçek bir tatil arayanlar için, muhteşem misafirperverliğiyle İncir, sizi bekliyor.
Yılın en güzel ayı Eylül’de Marmaris Orhaniye’de İncir
Eylül tatili başka bir keyiftir. Kalabalık bir partiden kalan üç beş kişinin o tatlı sohbeti gibi. Kalabalık dağılmış, tatlı bir yorgunluk gelmiş, sohbetler daha derin, daha bir göz göze. İşte o partiden kalanlar için bir mekan İncir.
Aslında burası hep Eylül tatili gibi, kalabalıktan uzak. Tatilde sessizliği, kitap okumayı, denizi, yakamozları, tahta masada bir şişe şarabı, iki adım ötedeki lezzeti sevenler için ideal bir tatil önerisi.
İstanbul Moda’da doğup büyüyen Hakan Özalp, birçok farklı sektör; Almanya, Marmaris, Bodrum deneyimlerinden sonra bir arkadaşının “Orhaniye’ye baktın mı?” önerisiyle geliyor Orhaniye’ye, yanında 4 yaşında oğluyla yeni bir başlangıç umuduyla.
Sabah saat 11.00 bir tahta masada yapılan görüşmede oğlu küçük Ali dolaşıyor ve “baba, burası olsun,” diyor. “Madem çocuk istiyor, burayı kirala” denince, küçük Ali’nin kararıyla İncir’in temelleri atılıyor. Ali bütün yazı orada geçiriyor.
İncir’de deniz sesiyle uyuyabileceğiniz odalarda tv yok. Her şey kararında, dilediğiniz kadar, dilediğiniz gibi. Bu akşam nerede yemek yesek diye düşünmenize hiç gerek yok. Denizin dibinde yer alan İncir’in restoranında her şey ev yapımı.
Ekmeği, lakerdayı, isli uskumruyu, reçelleri ve mezelerin hepsini kendileri yapıyorlar. Yumurtalar gezen tavuk. Peynirler, Diyarbakır’dan , Aydın’dan ve Çanakkale’den. Özalp, marketten alıp, allayıp pullamaktan yana değil.
Müşteri kaliteyi anlar inancıyla malzemelerinin en iyisini buluyor. Yağ çekmeyen, kıtır kıtır mücveri, ahtapotu gerçek bir lezzet şöleni.
Özalp, babasını erken yaşta kaybettiği için, Nonnas ( Büyükanneler Restoranı ) filmindeki bir çocukluk gibi, mutfakta yemek yapan kadınlar arasında büyümüş.
Anneanne göçmen, Rumeli kadınları çok güzel yemek yapıyor, “ben de çok iyi çibörek yaparım” diye vurgulayan Özalp, anneannesinin annesinden de söz ediyor, 114 yaşında ölmüş. Bahçeden otları toplayıp, yumurta kırıp bir lezzet yaratırmış diyor.
Mermerler, betonlar arasında tatil yapanların burayı denemelerini isterim diyen Özalp için gelen herkes, onun misafiri.
Aslında bir nevi İncir Club olmuş. Damak tadına düşkün olanlar, tekneden gelenler ve sadece yaz tatili için gelenler değil, İncir, Marmaris esnafının da lezzet mekânı.
Burhaniye İncir, otele gitmek için değil, yaz tatilinde bir arkadaşına gider gibi, sana özel hazırlanmış bir sofra gibi… Akşam yakamozları izlerken çalan eski plaklar gibi, gürültü, patırtı yok müzik var, karnını doyurmaktan öte, sohbete karışan keyifli lezzetler var.
46 yaşında geldiği ve yarattığı bu doğal dünyasında Hakan Özalp, kendsisne gitme diyenlerin hepsinin de yavaş yavaş buraya geldiklerini vurguluyor.
E ne diyelim, önce küçük Ali beğenmiş ve gerçek bir tatil mekânı doğmuş. Teşekkürler Ali.
