
Nermin Bezmen 60’larının ortalarında ve yaşsız diye tabir ettiğimiz güzel kadınlardan. 30 yılı aşkındır yoga yapıyor, hayata umutla ve aşkla bakıyor. Nermin Bezmen’le yaşamını konuştuk.
Gözümüz açıkken başımıza ne geleceğini bilmiyoruz, kapalıyken neler olacağını ise hiç bilmiyoruz. Dolayısıyla uyanıyor olmak hissi yeniden doğum heyecanı veriyor. Uyanırken zihnimden hızlı bir şekilde, öncelikle sahip olduğum iyilikler, güzellikler geçiyor. Gün; zihnimi karamsar, kötü haberlerle beslemeden, karşılaşacağım tatsızlıklara karşı kendimi kuvvetlendiriyorum. Bu kadar sene yaşamışlığımın bana gösterdiği şeyler var… Acının, hüznün, kırgınlığın ne zaman geleceği belli değil. Bunlar elimizde olan şeyler de değil. Duygu yoğunlukları ve kırgınlıkların bir kısmını kendimiz yaratıyoruz ama bir kısmı da dışarıdan geliyor. O, ani gelebilecek kırgınlıklara karşı beni besleyen hali hazırda sahip olduğum güzellikler ve hoşluklar. Bunun bilinciyle yaşıyorum.
Sağlığım öncelikle… Bir kere gözümü dünyaya açabiliyor olmak kendi başına bir nimet. Hala duygusalım… Eğer birgün yağmur yağdığında, dalgaları gördüğümde ya da kuş yumurtadan çıkarken gözüm dolmazsa o gün kendimden korkarım. O gün bende bir şeyler bitti demektir.
Çok büyük kayıplardı hem de. Onarabildim, çünkü kaybettiğimin yanında daha elimde ne kaldı, sahip olduğum başka ne güzellikler var bunlara baktım. Ve sanırım ömür uzadıkça kayıplar çoğalıyor. Her bir kaybettiğinize karşılık sizin sevginizle beslenebileecek insanlar var hayatınızda bunu unutmayın. Dolayısıyla kaybettiğimden ziyade, sahip olduğumu elimde tutmak, ona sevgimi vermek üzerine bakıyorum hayata.
Sevmediğim yemek yok. Makarna çeşitlerine bayılırım, arada bir tatlı yerim ama asıl olarak vücudumun sesini dinleyerek yaşıyorum. Profiterole bayılırım. Eskiden oturup 1 kg yerdim. 35’lerime kadar böyleydi ama bu devamlı olmuyor. Salata mutlaka yerim. Yemeğe dönüşen salatalar hazırlarım. Salata yanında et, balık yiyorum. Üç öğün yemiyorum. Akşam yemekleri ise bir ritüeldir ve çok severim. Sevdiklerinizle bir araya gelebildiğiniz zaman dilimi akşamdır. Her gün vitamin alıyorum. C vitamini muntazam olarak kullanıyorum.
E vitamini kürü yapıyorum. İçki içtiğim için B vitamini alıyorum. Onun dışında da özel bir şey yapmıyorum. Hiçbir şeye saplantı halinde bağlantım yok. Canım ne zaman, ne isterse yiyorum. Fakat balık ve salata çok seviyorum onlar ana gıdalarım.
Rahmetli kayınvalidem Şermin anne yoga yapardı. Ondan aldığım bir kitapla 80 yılında başladım. Yoga hareketleri nefes ve bedenin ısıtılmasıyla başlar ve seri hareketlerle yapılır. Sabırla ve bedenin uyumunu dinleyerek takip edilmesi gereken bir sırası var. Bedenin gücünü, esnekliğini, kusursuzluğunu konsantrasyon ve sabırla pekiştirmek üzere, hakkını veren egzersiz zamanı baştan sona bir-bir buçuk saat arasında değişiyor. Sonunda, beynin, bedenin ve ruhun dilini birleştiren bu öğretiye değiyor bu zaman.
Yogi gibi yoga yapmıyorum aslında. Çünkü gerçek dünyadan ve onun verdiği keyiflerden kopmayı sevmiyorum. Hayatta tadını aldığım keyifleri bırakmak istemem. Yogada görüyorsunuz ki, beyin isterse her şeyi yapabilir.
Herkes kafasını boşaltmıyor. Ben 6 sene ders de verdim. Burada genel olarak insanların beklentileri vücudu sıkı tutmak, fit kalmak… Yoksa insanın ruhuna gerçekten ne yaptığını, nasıl bir sakinlik getirdiğine bakmıyor çoğu kimse. Yoga çok yumuşak geçişle sabretmeyi ve sabrın sınırlarını gösteriyor.
Tabii ki. Aşk ille de başka birine duyulan bir duygu değil. Hayata aşkla bakabilmek lazım. Yaşamı bir mucize olarak görüyorum. Acısı, zorluğu, kötülüğü olabilir… Birçok insana göre şanslı gibi görünsem de ben de payıma düşen acıları yaşadım. Yine de hayatı, solumayı sevmek lazım. Yaşama sevgiyle bakabildiğiniz zaman başka bir insana aşk duymak kolaylaşıyor. Aşk sevgi yelpazesinin en son hali. İçinde çok şey barındırıyor. O zaman aşkı çağırıyorsunuz ya da geldiğini görüyorsunuz.
Çoğu insan elinin, avucunun içindeki aşkı kaçırıyor. Aşk benim için yaşanması gereken olmazsa olmaz bir duygu. Ama ille de olsun diye yaşayan insan da değilim. File atılıp tutulacak ya da aranıp bulunacak bir duygu hali değil aşk. Fakat geldiğinde de getirdiği diyetlere hazırlıklı olmak lazım. Her aşkın kendi içinde, hele de yetişkin insanlarsa her birimizin geçmişten getirdiğimiz yükleri, yaşanmışlıkları var. Bunların her biri bizi oluşturan şeyler ve karşımızdakine yansıyorlar. Dolayısıyla aşkı korumak lazım…
Aslında insanın yüzüne vuran içindeki ruh hali. Ben en bedbin olmam gereken günde bile hayata bir ümitle bakıyorum. Sakin ağırbaşlı halim vardır ama içim coşkuludur. Yaş da hissetmiyorum. Yaş, zaman bir şey söylemiyor bana. Önemli olan kendinden mutlu olmak. Kendimle barışığım ve bu halimle seviyorum. Bu kafa, bu ruh hali iyi bir kombinasyon. Beni iyi götürüyorlar, seçimlerimden pişmanlık duymuyorum. Ama ve keşkelerle yaşamıyorum. İleriye dönük de kaybetme endişem yok.
Yok. Pamir de kendi devrinde hanımların göz bebeği bir erkekti. Ve hep dikkatler üzerindeydi. Tolga da çok geniş bir yaş yelpazesindeki kadının hayran olduğu bir erkek ama benim içlerindeki gerçek insanı keşfetme şansım oldu. Kıskançlık çok yorucu bir şey, bundan uzağım. Ben başkalarının kıskanıyorum dediği tarz bir şey yaşarsam, hayat arkadaşım beni kıskandıracak bir şey yapıyorsa, kıskanmam, aksine rencide olurum ve o zaman da o ilişkinin içinde olmam. O an bitiririm. Hiç sorgulamam, neden demem. Ona ihtiyaç hissedip beni o duruma getirecek haldeyse orada biter.
Allah’a şükür… Davetlerde Tolga’ya hayran olan kadınlar etrafını sardıklarında keyifle izliyorum. O da hayranlarıyla ilişkilerinde; hayranlık, saygı, sevgi ilişkisini çok iyi ayarlıyor. Beni baştacı ettiğini belli ediyor. Huzursuzluk hissetmeme gerek kalmıyor. Ben sahiplik duygusuna da inanmıyorum. İnsanlar bir diğerine teslim olabilir ama kimliğini kaybetmeden… Ve diğeri ona sahip olamaz.
Sevgilimle ilk flört ettiğimde ne hissediyorsam öyle sürüyor. Tolga’cım akşam eve gelirken ilk akşam nasıl bekliyorsam hala öyle bekliyorum.
Ne derler, ne düşünürler gibi sorunlarım olmadı. Sevdiğimi, seçtiğimi yaşadım. Üretmek, bitmeyen öğrenme merakı beni enerjik yapıyor.
Tek hırsım kendimle alakalıdır… Seçtiğim bana ait şeylerin benimle tamam olduğuna inanıyorum ve ben de olanları biz olarak görüyorum. Bana lütfedilmiş olanla kendimi bir bütünlüyorum. Dünyaya da öyle bakıyorum. Gözümde gördüğünüz mutluluk, ve ışıltının sebebi asıl olarak bu.
6698 Sayılı kişisel verilerin korunması kanununa istinaden web sitemizde hiç bir kişisel veriniz kayıt edilmemektedir.
Copyright © 2020 Tüm Hakları Saklıdır. Tasarım Medya1011 tarafından yapılmıştır.